Netgedichten

netgedicht (nr. 427):

Z.g.a.n.

Vals licht streelt mijn wezen.
Schone schijn treft mijn ziel
en opgepoetste glans van hoop.

Nog altijd ongelezen

Vals met tanden scherp getekend,
schaduw van verweer ontbloot
Verblindend reflecterend
in afgesleten rondingen.

Als ongeschonden aangeprezen.

Schrijver: oepsie, 4 juli 2002