Souvenir
Als zo velen was je aangespoeld.
op het strand, vlakbij paal zeven.
Ik wilde je een plekje geven,
voor zo lang het was bedoeld.
Briesje deed melancho dansen,
na het laatste zonnebad.
Pas, had ik nog lief gehad,
slechts een tel zag ik je glanzen.
Verzonken stal ik je van het zand,
wilde je de zee weer schenken.
In parelmoer bedacht mijn denken,
zowaar een foto van dit strand.
nederlands.comGeplaatst in de categorie: afscheid
vakantie 4.0 met 10 stemmen 
1.786
1.786
Geef je reactie op deze inzending:
zelf dicht ik veel maar zo hard
ik ben zachtaardig maar mijn werk zou een rots door midden splijten.
jij schrijft zijde-mooi.
Mooi poëtisch gedicht.
kuss Jacy
Picture poetry, zoals ik het graag lees.