luieren

Wie wacht er nog op mij?
Ik zelf, ik wacht op inspiratie
Hij niet, hij ligt al lang en breed weer aan mijn zij
De luiste kat van onze natie

Lamlendig uitgestrekt
En gapend van verveling
Rolt hij nog even om
Hij merkt wel dat ik nog onrustig ben
En nog te veel beweeg
Hij is dan wel een kat maar
Zeer beslist niet dom

De nagels aan de poten trekken krom
De motor draait
En zuchtend soest hij door
De klok kan tikken wat hij wil
Totdat de staart plots even zwaait
Dan ligt de boel weer stil

Hijzelf is onderwerp van een gedicht
Maar weet van niks
Mijn luie kameraad
Die morgen vroeg
Bij enig eetgeluid net als een schicht
De trap afgaat

Het smaakt hem weer
De dag kan niet meer stuk
De motor draait
In staat van ‘t opperste geluk

Schrijver: edward van der stoel, 16 juli 2002

vd.stoelhccnet.nl

katten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 1.456