inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 532):

Offergaven

De koperen klamheid van haar liefde
bloesemt over de Agora,
zoetgevooisd fluistert haar adem
mijn naam,
amandellikeur walst
in een kruisloze panty voorbij,
nat is haar knie, haar dij.
Viginia's zegel,
gebroken met vuur, met vaart,
vol van vacante offergaven
waarin verwenst verlangen verteert,
paradeert,
absorbeert,
genereert genot.
Porseleinen vreugdetranen
rinkelen niet
als in ragfijn zilveren bellen geblazen
nectar.

Schrijver: Gerard Beense, 26 juli 2002


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 365

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)