inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 537):

Astrologisch vers voor Joke

Wat is het uur van je geboorte?
Wat het tijdstip van je dood?
Worden alle dagen van je leven
beheerst door het Saturnijnse lood?

Onze huizen raken niet aan de midhemel,
wij zijn geafflicteerd gelijk planeten,
wij vormen geen aspect,
wij zullen van geen bloedgroep weten.

Onvast en niet-beweeglijk, maar kardinaal mag ik je heten.
Wat is je efemeride naam in de Plutoonse nacht?
Heb ik tevergeefs op een sterrenval gewacht?

Onderga het hels kabaal
van raven die maar blijven krassen, o mór righán,
o grote koningin der doden, en buig je
over ondeugdelijk heldenmateriaal.

Zie je in het bruingrijs-groen turkooizen licht
mijn zeegroene tinnen gezicht
gezet in bloed- en maansteen,
beweeglijk in het water,
terwijl je toeziet hoe het gestaag steeds later
wordt op de grauwe aarde om je heen?

Aanschouw de constellaties en ecliptica,
kijk hoe de zwervers langs de hemel gaan,
onthoud de baan waarin de planeten staan.

Vertrouw het woord van Kepler,
herlees 'De Stella Nova',
verwarm je aan de krachten der natuur,
gedenk de liefde en de passie
tot in het laatste uur.

Schrijver: Maxim de Winter, 28 juli 2002


Geplaatst in de categorie: liefde

2.5 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.083

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)