inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 550):

En nooit meer zal ik drinken

Zo zalig is aanvankelijk de reis
Ik ben met een ballon de grond ontstegen
(Door volle glazen vliegensvlug te legen)
En even ruik ik aan het paradijs

Met doodsverachting klim ik op de rand
Het zicht is door een witte wolk verdreven
Dan galmt m’n strijdkreet: dichters kunnen zweven!
Bevlogen neem ik afscheid van de mand

De hoogste tijd nu voor de (para)chute
(Dat ben ik zo gewend na de kwatrijnen)
Maar waar is nou dat ding! Roep ik ontzet

De nood is nu toch minimaal acuut
De laatste strohalm zie ik snel verdwijnen
Al zwetend word ik wakker… naast m’n bed

Schrijver: Daan de Ligt, 1 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: drank

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.172

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)