inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 571):

Het Lied der Dwaze Meiden

Een kleur van dieper minnen
verbleekte alle poppen
een kleur van dieper minnen
ontkluisterde hun zinnen.

Die kleur en een zacht kloppen
- een man om lief te kozen!
die kleur en een zacht kloppen
niet langer meer te stoppen,

Ried hen, de roekelozen
het speelgoed op te geven
riep hen, de roekelozen
naar een wellustig vozen.

Weg van hun vroeger leven
zijn zij naar knappe knullen
weg van hun vroeger leven
jubelend voortgedreven.

Niemand kan zonder brullen
aan het Fortuin ontkomen
niemand kan zonder brullen
zijn hartstochten verhullen.

Steeds stiller meegenomen
zacht sluipend op hun tenen
steeds stiller meegenomen
naar jongemeisjesdromen,

Gingen zij en verdwenen
ontvoerd, onteerd, ontorven,
gingen zij en verdwenen
op vlindervlugge benen.

Maar zij zijn niet gestorven
of rouwvol teruggekomen
nee, zij zijn niet gestorven
maar slechts voorgoed bedorven.


(vrij naar Nijhoff, 'Het lied der dwaze bijen')

Schrijver: R. Pool, 6 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: vrouwen

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.334

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Stroop
Datum:
10 september 2002
Email:
henkjanhotmail.com
Vrouwen!

Wat moet je er van zeggen??
Ze zijn er!
Toch?
Net als Simon Tamahata! Die is er ook!!
Toch?
Of was dat reeds?
Ach, wat!

Vrouwen zijn leuk! Ik zoek er nog één!
Of Twee!!

Maar je gedicht is super!
Ik hou van je!!
M'n poppetje

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)