inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 603):

17-07-02

Prachtig rode luchten
Langzaam gaat de dag
Zinkend zonder zuchten
Over in de koele nacht

Vier ogen vol ontzag gericht
Wachtend op wat komen gaat
De zon verliest haar felle licht
Slechts nog een dunne draad

Een dag als alle andere dagen
Miljoenen mensen keken reeds
met evenveel wensen als vragen
Niet beantwoord zoals steeds

Een dag als alle andere dagen
Maar waarom staat mijn leven stil
In stilte schreeuw ik van de daken
Was dit nu nodig, God is dit Uw wil

Mijn zon is onder echt voorgoed
De laatste tijd een dunne draad
Die nog weldadig licht verspreidde
Het was een laatste levensdaad

Mijn zon is onder, gebroken draad
Het donker houdt mij in zijn macht
Ik moet alleen naar huis het is laat
O God ik bid u geef me toch kracht

Ik kan alleen dit maar verdragen
Omdat ik geloof als een klein kind
dat U hem naar de hemel hebt gedragen
Waar zijn eeuwige leven nu al begint

Schrijver: Hendrik Jan Janssen, 12 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.634

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Baukje
Datum:
25 augustus 2002
Email:
baukjejasperscs.com
Ik vind dit gedicht echt prachtig! Het doet me echt iets.
Ik voel de dood ook een beetje op deze manier.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)