inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 605):

De Bestemming

De weg die ik bewandel is lang en zo krom,
de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen.
Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden,
ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven.

Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom,
dan zie ik weer al die doden in mijn dromen.
Kindsoldaten die vielen in vreemde landen,
die we geen toekomst meer kunnen beloven.

En de bestemming is in nevelen gehuld,
zal ik ooit die verre bestemming bereiken?
Vraag me niet om hoop of om het geduld,
want ook ik kan niet in de toekomst kijken.

De weg die ik bewandel is soms zo smal,
soms lijkt het of ik wandel op een koord.
Het is moeilijk je evenwicht te bewaren,
en altijd weer die presidenten die liegen.

Die je zeggen dat het ooit veranderen zal,
maar die leugens heb ik te vaak gehoord.
Die leugens verkondigen ze al vele jaren,
ik kan en wil me niet meer laten bedriegen.

En de bestemming in in nevelen gehuld,
zal ik ooit die verre bestemming bereiken?
Waar een échte vrede een ieders leven vult,
waar ik, zonder zorgen, neer mag strijken?

Ik sta even stil, en ik overdenk mijn leven,
over alles wat ik heb gezien, heb gehoord.
En ik loop verder, in wankel evenwicht,
ik loop door, en ik kijk nooit meer om.

Want ik heb de toekomst alles te geven,
ook al balanceer ik nu nog op een koord.
Maar ik geniet van alles, elk vergezicht,
ook al is de weg die ik bewandel krom …

Schrijver: Jos Witteman, 12 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 881

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Egbert Kruize
Datum:
31 oktober 2010
Email:
egbertkruize.com
Jouw gedicht heeft, in tegenstelling met vele andere, echt inhoud over het verleden heden en toekomst.
Prima gedaan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)