Netgedichten

netgedicht (nr. 661):

Kleine donkere jongen

Kleine donkere jongen
die stottert als hij praat
die boos is bij het slapengaan
die kan kijken vol met haat

Kleine donkere jongen
wat ben je toch alleen
al zit je met elf anderen
nu in een huis van steen

Kleine donkere jongen
wat mooi dat jij je bindt
die lach op je gezicht
en dat het vertrouwen wint

Kleine donkere jongen
je leven is verstoord
de soldaten van de UNITA
je ouders wreed vermoord

Kleine donkere jongen
die stottert als hij praat
die boos is bij het slapengaan
ik hoop dat je ooit weer lekker slaapt