inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 669):

Wanhoop

Als ik ga weet ik niet waarvoor
Als ik blijf weet ik niet waarom
Want er is niets
Niets om heen te gaan
Weinig,weinig om te blijven

Blijven is stilstaan
Langzaam verwelken als een bloem in de vrieskou

Gaan,
Gaan is vluchten,
vluchten voor mezelf

Er is niets meer.
niets meer om te blijven
Nog minder,
minder om te gaan

Vastgeroest in gewoontes
Langzaam rottend in een nevel vol eentonigheid,
vlucht mijn lichaam,
voor de ijzige wind van verveling

Mijn geest.
mijn geest kan niet vluchten.
Blijven,altijd blijven

Want er is niets,
om naar te gaan

Alleen als ik mijn ogen sluit

Schrijver: sephus, 22 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 1.138

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marileen
Datum:
28 augustus 2003
Email:
magdalena_nl_hotmail.com
Het fascineerde me om het te lezen en ben er zelf geweest, weet waar je het over hebt. Ga zo door met schrijven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)