inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 687):

verlies

zo stil was je nooit
als in de blankhouten kist
verstoken van elk levensteken

nog net herkenbaar
alsof er iets is weggegrist
waarop je niet raakt uitgekeken

verbleekt tot marmer
bekende trekken uitgewist
elke kans op terugkeer geweken

onomkeerbaar dood
alsof God zich heeft vergist
en je zo weer zult gaan spreken

Schrijver: john grave, 26 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 870

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)