De Jalourse vrouw
Zij kijkt en haat
wil enkel vernietigen
verbergt haar gelaat
achter Vlei- en Glimlach
Daarachter brandt vuur
verterend tot in het bot
tijdens midnachtlijk uur
Zweet zij, Smeedt zij
Scherp omlijnde plannen
zoekend naar medestanders
om mij uit te bannen
Duwt en Trekt ze mij opzij
Stelt iederen gerust
en schenkt gul vergeving
terwijl zij tweemaal mij
met IJzeren Lippen kust
Nagels dringen in mijn vel
in haar bloedeloze omhelzing
begint mijn hart te bloeden
en ik weet...Ik Verlies dit spel
Van een afstand sla ik gade
hoe het vuur hoog oplaait
ik verbrand op haar stapel
zij...zij kent Geen Genade
Inzender: Elisabeth Winters, 20 september 2002
Geplaatst in de categorie: emoties