Netgedichten

netgedicht (nr. 865):

Verlangen

Mijn fantasie zwierf deze nacht
naar een ver gedachten land
ik zag daar twee rivieren
innig meanderen
rond de boezem
van een berg
die eenzaam
in de wolken piekt
en ik hoorde
daar dromen stromen
klateren
door ravijnen
die schuimende wateren
hartstochtelijk storten
in het blauwe meer
en ik voelde mij
onverzadigd,
ik wilde meer en meer!