inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.003):

Herfst in mijn hoofd

Zwijgend zie ik de bladeren vallen,
van tak tot vloer, dat is hun doel.
Kort en winderig, zo is hun reis,
en bedekken bruin gekleurd de wegen.

Zie mij zwijgend mijn vuisten ballen,
met niets meer dan een triest gevoel.
De lucht boven mij, het kleurt grijs,
en ik weet: Straks wacht me de regen.

Nu nog ben ik dronken, dronken en stil,
en zit ik maar stilletjes wat te dromen;
wees voorzichtig en doe rustig met de dromer,
gooi zijn droom en zijn fantasie niet stuk.

Want hij weet dat hij, straks met April,
weer vrolijk wordt als de lente zal komen,
dat hij reikhalzend uitkijkt naar de zomer.
En hij tranen huilt... tranen van geluk.

Schrijver: Jos Witteman, 22 oktober 2002


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 560

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)