Herfst in mijn hoofd
Zwijgend zie ik de bladeren vallen,
van tak tot vloer, dat is hun doel.
Kort en winderig, zo is hun reis,
en bedekken bruin gekleurd de wegen.
Zie mij zwijgend mijn vuisten ballen,
met niets meer dan een triest gevoel.
De lucht boven mij, het kleurt grijs,
en ik weet: Straks wacht me de regen.
Nu nog ben ik dronken, dronken en stil,
en zit ik maar stilletjes wat te dromen;
wees voorzichtig en doe rustig met de dromer,
gooi zijn droom en zijn fantasie niet stuk.
Want hij weet dat hij, straks met April,
weer vrolijk wordt als de lente zal komen,
dat hij reikhalzend uitkijkt naar de zomer.
En hij tranen huilt... tranen van geluk.
Geplaatst in de categorie: algemeen