Netgedichten

netgedicht (nr. 1.010):

iets kwijt

met van die grote kinderogen
stond ze midden op de straat
terwijl mensen om haar heen bewogen
op weg naar iets, altijd te laat

in de zakken van haar oude jas
zocht ze naar wat ze wilde weten
en hoopte in haar versleten tas
te vinden, wat ze was vergeten

haar geheugen leek compleet gewist
zij wist niet waar of waar naar toe
haar hersens hulden zich in mist
zij voelde zich opeens zo moe

en niemand die het wat kon schelen
niemand vond heel even tijd
om haar zorg een moment te delen
wij zijn net als zij... iets kwijt

Schrijver: Jeroen Swaan, 23 oktober 2002

hyronimusbird

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: ziekte

dementie

kwijt

3.0 met 18 stemmen

2.376

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Renate
Datum:: 8 september 2003
Email:: lenschello.nl; Het raakte me erg. Echt heel mooi en waar. Zo ga je nadenken over jezelf. En over de ander. Een goeie wereld begint bij jezelf. Dank je wel voor zo'n mooi gedicht!

Naam:: nymphea
Datum:: 23 oktober 2002
Email:: cliffkabelfoon.nl; Heel erg mooi! Ik dacht in eerste instantie dat het over de ziekte alzheimer ging...en dan dat laatste stukje ..gaaf en waar!

Naam:: IK
Datum:: 23 oktober 2002
Email:: deniesje_1986hotmail.com; Erg mooi...

Naam:: Fy SiK
Datum:: 23 oktober 2002
Email:: folkjexs4all.nl; Ja, vooral de laatste regels houden mij ook bezig.
Gelukkig gebeurt het ook wel eens anders, maar het lijkt wel of men tegenwoordig geen oog meer voor elkaar heeft.
Mooi verwoord, trouwens.

Naam:: Suus
Datum:: 23 oktober 2002
Email:: Ontroerend...
Ik vind het een heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: