Netgedichten

netgedicht (nr. 1.040):

Navels

Een fraai decolleté blijft niet onopgemerkt
De bloesjes worden kort, zodat de jonge schonen
Nu ook al zonder schroom hun naveltjes vertonen
Hetgeen de sex-appeal aanmerkelijk versterkt.

Zo wordt het manlijk deel der mensheid sluw bewerkt
En voert aldus de druk op de geslachtshormonen
Zelfs tot de wijziging van hun gedragspatronen
Hetgeen de wil tot kuisheid aantast en beperkt.

Wat brengt nog ooit die bandeloze modetrent
Van onwelvoeglijkheid en voosheid tot bedaren?
Het wordt de ondergang van menig nette vent,
Die tracht zijn ziel in ongereptheid te bewaren
Maar blote navels ziet waar hij zich keert of wendt
En ongewild gedwongen wordt tot navelstaren.