inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.072):

Met de tijd

Vragende gebaren in de mensenmenigte
van namen en onbruikbare echo`s.
Dichtbij is elk woord een stap.
Denken is geluk dat verder gaat.
Want ik kijk weer met oude ogen en
ik weet dat

de tijd
de massa volgt en niemands waanzin
zal vergeten

want ik ben de schaduw en
de kluizenaar die altijd antwoordt
als hij de massa en haar angst weer
ontmoet.

Schrijver: victor, 6 november 2002


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

1.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 1.388

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)