Met de tijd
Vragende gebaren in de mensenmenigte
van namen en onbruikbare echo`s.
Dichtbij is elk woord een stap.
Denken is geluk dat verder gaat.
Want ik kijk weer met oude ogen en
ik weet dat
de tijd
de massa volgt en niemands waanzin
zal vergeten
want ik ben de schaduw en
de kluizenaar die altijd antwoordt
als hij de massa en haar angst weer
ontmoet.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid