nog altijd

nog droom ik van de warmte van je dijen
dan denk ik dat je wachtend naast me ligt
proef stil je lippen met m’n ogen dicht
het slanke zachte lijf dat vroeg om vrijen

en weer voel ik de streling van je handen
de vingertoppen over borst en buik
de zoete zwoele geur die ik nog ruik
de lusten die ons teder overmanden

waren ook mijn dagen maar als nachten
doch zonlicht doet de kille messen blinken
minnen is verworden tot verachten

in ‘t donker blijf je zacht tegen me praten
hoor ik vaag de lach van jou soms klinken
ik weet niet of ik huilen moet of haten

Schrijver: Daan de Ligt, 7 november 2002

dldeligtwanadoo.nl

nog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 23 stemmen 2.010