Netgedichten

netgedicht (nr. 1.115):

Verlegen

Rennend in den donk`re nacht
vervolgd door heks en ridderzwaard
met wolfgezang en fleaderaar

angsten houden me in heur macht
als zij spokend door mijn gissen waart
waar ik al mijn moedigheid vergaar

ik draai mij om en trotseer het duister
waarin damp plots scherpe klauwen mist
het wolvenkoor vergaat tot fluister
lucht
vol muizenissen vragen

waarom ik mijn bewondering niet voor kon dragen
en wederom ben gevlucht