inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.201):

Familie

De stilte is niet te dragen
als ik aan jou denk.
Ik ben ver van jouw armen,
ver van jou en je familie.
Maar dat alles heeft geen belang...
Ik ken je adres niet,
niet de stad waar je woont,
niet je naam...
Arm, rijk of bastaard,
blank, zwart of bizar,
ik herken je gezicht...

En je zoekt een gelijkenis
en je zoekt het oord
waar ik soms vandaan kom...

Jij bent familie
van mijn orde en mijn rang,
degeen die ik kies,
degeen die ik voel
in dit leger van simpele mensen.
Jij bent familie,
meer dan die van het bloed,
mijn tweede kracht
in deze vreemde wereld,
die je beschermt als hij
je begrijpt.

Je weet niet goed waar je gaat,
niet hoe en niet waarom.
Je gelooft niet veel,
niet grijs, niet helemaal rose...
Maar waar jij in gelooft
is van jou.
Je staat tussen verliezers
bewust, inwendig.

Je kijkt naar beneden,
maar je valt niet
zolang men je zal nodig hebben.
En je neemt het geluk
zoals de graankorrels
een beetje of niets...

Jij bent familie
dezelfde rang, dezelfde stam.
Jij bent familie
zelfde inwoner van dezelfde tijd.
Jij bent familie,
laat ons leven zich
van tijd tot tijd kruisen.

-----------------------------------------------------
Vertaling van Franstalig lied : 'famille' van Jean Jacques Goldman

Schrijver: Ditheke, 29 november 2002


Geplaatst in de categorie: familie

2.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 6.090

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)