Netgedichten

netgedicht (nr. 1.209):

In de knoop

Het vuur in hem
Staat op punt van doven
Sintels her en der
Liggen triestig na te stoven

Vonken onder as verborgen
Wachten op zijn levenslucht
Om opnieuw te kunnen branden
In torenhoge vlucht

Anderen vaak gekoesterd
In de hitte van zijn haard
Het eigen vuur nooit opgerakeld
Is het schemer dat hem aanstaart

Als duisternis gaat heersen
En kilte wekt tot weerzin
Blaast hij met hete adem
De kleine vonken leven in

Wilde vlammen laaien op
Wier gloed hem doet verwarmen
Heldere kleuren omgeven hem
Als welkom van vurige armen