inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.242):

Kerst

Warm lig ik onder mijn dekbed
kerst, de tijd is aan mij
wekker niet gezet -
o heerlijkheid, vrij! vrij!

Plots hoor ik het kindeke Jezus
Maria gilt er boven uit
en een brombeer, Jozef dus,
wat is dit voor geluid?

Dan, gestommel op de trap
het hele spul tegelijk naar boven
de deur vliegt open, is dit een grap?
Ik kan mijn ogen niet geloven,

voorop loopt mijn kerstboom
versierd van top tot teen.
Hij sist iets van 'je verdiende loon'
ik lig erbij als ben ik steen.

Hardhandig krijg ik de piek op mijn neus
ballen worden mij opgeprikt.
Ik lig verlamd en heb geen keus,
wie heeft mij dit kunstje nou geflikt?

Snoeren en linten binden armen en benen,
om mijn voeten groen crêpe papier.
Plots ben ik een van degenen
die moet dienen voor andermans plezier.

Terwijl duizenden naalden naar binnen dringen
en een spijker in mij komt -
hoor ik engelen zingen
en het leven in mij verstomt.

Schrijver: Larie Levenslust, 5 december 2002


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 970

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
17 maart 2021
Leuke ideeen heb je maar idd werk aan metrum en ritme en dan- prima.
Naam:
Dirk Straaijer
Datum:
9 december 2002
Email:
henk6wish.net
Beste Larie,
Het loopt niet, maar de inhoud is wel aardig. Noemen ze dit nou garagepoëzie?


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)