inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.249):

De angst

Toen was daar de angst
en de opkomende razernij.
Door de kogels die daarbuiten
mensen raakten rij voor rij.

En straks zou het allemaal voorbij zijn
als zij naar buiten werd geleid.
Dan zag ze nog de levenloze lichamen
en die man die voor hun zielen pleit.

Nog even en zij zou daar liggen
in het gat waar zij hoort.
Naast de andere bekenden
op weg naar het betere oord.

De eerste rij werd haar gegeven
en ze keek op, recht in de loop
van het geweer dat haar zou brengen
naar de betere kant, die met hoop.

Wenend stonden de mensen
om haar heen, zij aan zij.
En dan die laatste woorden
die blijven haar altijd bij.

Schrijver: dragon, 6 december 2002


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 1.448

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kim
Datum:
8 januari 2004
Email:
kempeelmanmsn.com
Heel knap gemaakt!
Naam:
Hans
Datum:
14 mei 2003
Email:
kijojozeelandnet.nl
Héél indrukwekkend en mooi omschreven emotie (ook al is het de emotie van een ander)...Bijzonder knap!
Naam:
Dragon
Datum:
12 januari 2003
Email:
thanja_brinkhotmail.com
aan iedereen die dit gedicht leest:
Ik heb dit gedicht gemaakt en ik wil even vertellen dat dit gebaseerd is op een verhaal van mijn opa.
Ik ben zelf 17 jaar.
Mijn opa heeft iets soortgelijks meegemaakt, alleen hij was een van de mensen die gedwongen werden te kijken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)