Drie sonnetten voor de maangodin - 2 - Luna
De nacht komt, liefdevol en vredig
en sluipt op kousenvoeten door mijn huis
waar ’k wakend dromen vul en glazen ledig
waar alles slaapt en ieder weet zich thuis
Het kind met tranen op de wangen,
de jonge vrouw, de moeder, de godin
in ’t droomkasteel heb ik ze nu gevangen
de heks, de keizerin en haar slavin
Tranen van bloed en wijn genoeg vergoten
zacht zingend heb ik ze naar huis geleid
en achter hen de buitendeur gesloten
dan in Endymions wolkenbed gevlijd
In moeder Gaia zo lang opgesloten
heeft godin Luna ze vannacht bevrijd
10 december 2002
Geplaatst in de categorie: vrouwen
Je wordt steeds beter en ik kijk uit naar Luna - 3.
Het is genieten.
leven en dood
organisch gebonden
in een kosmisch gebeuren.
Mooi de ontwikkeling...
ik wacht de voleinding..