inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.317):

Eindelijk begint het einde

Geworpen in het leven
adem ik je lucht
Als ik maar kon zweven
ver weg van deze klucht

Het is reeds lang beslist
wat van ons zal komen
Opvoorhand reeds gekist,
vers voedsel voor de bomen

Is wat ik droom geen realiteit?
We zijn toch allen beschoren
ons lot van eenzaamheid,
wat zal mij de werkelijkheid storen

We zijn toch al lang verloren
vanaf we zijn geboren
Niemand kan ons aanhoren
en uiteindelijk begint alles...
...opnieuw van tevoren

Schrijver: Tristan Ratza, 15 december 2002


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 629

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
loes
Datum:
26 december 2002
Email:
loesclaessenhetnet.nl
Mijn dagen zijn geteld,
ik zal terug gaan naar de aarde.
Toen jij me baarde,
was mijn vonnis al geveld.
Mijn dood,
begon al in jouw schoot.

Indringend gedicht, Tristan, dank je

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)