inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.317):

Sonnet voor moeder

Vervagen wil soms het beeld
van jou, mijn te vroeg gestorven ma,
maar bij alles, wat ik doe, denk ik na
en zie hoe gelukkig wij hebben gespeeld.

Mijn hulpeloos verdriet is met anderen gedeeld;
tijdens je lijden, bij je dood en ook lang erna.
Nu ik, net zo oud als jij toen, in het leven sta,
is' t duidelijk, dat de tijd niet alle wonden heelt.

Nooit heb je mijn gezin mogen zien,
dat mij steunt met alle kracht
en hun gulle liefde bovendien.

En daarom , als ik soms met hen lach,
beken ik, al laat ik 't niet vaak zien:
Ik mis je nog, ieder uur, elke dag !

Schrijver: Drs. Peter D. de Groot, 15 december 2002


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.442

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)