Netgedichten

netgedicht (nr. 1.330):

Kerstzwerven

Ik zoek de lente (2)

De ballen liggen weer in etalages te glanzen
zie mij bol gespiegeld in vele kleuren
hoor me de inwendige kou betreuren
voel de afkeer voor het gebrek aan nuancen

kerstliedjes klinken door de volle straten
gejaagd lijkt men de gladheid niet te merken
de drukte verschijnt opnieuw in de kerken
en ik glijd mezelf naar mijn stil verlaten

ik heb geen boom, geen timbre achter glas
feestelijk door tientallen lampjes verlicht
als verzilverd decoratie, langzaam stervend

Ik denk niet tevergeefs aan hoe het vroeger was
wil dat niemand mij iets onbedoeld verplicht
ik zoek de lente, nog steeds zwervend