inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.336):

Spontaeiniteit

Meteen na de ontvangst kijkt zij wild rond
door de ruimte tussen ruwe bakstenen
in gelijke fragmenten.

Bij de buren klinken groetende geluiden
in uitgelaten vorm met de jeugdige spiraal
zonder dure slotsom
langs oprotpremie, geen mishandeling voor ontnuchtering
ze weten wil waar dat vandaan komen
goed voor mag zijn
schijnt mijn bevestiging overeenkomstig
haar lenigende kijk op het wereldbeeld in het achterhoofd.

Te mogen in een roes van vrijheid:
zij schijnt niet ongelukkig.
Te kijken naar uitlatende vormen:
er wacht geen advies voor mij
er worden armen gesloten.

Schrijver: Menno Wester, 17 december 2002


Geplaatst in de categorie: welzijn

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 913

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)