de kleur waarmee je tekende was rood
ik streelde bergwanden
en mijn handen voelden
weer jouw ziel
je gebeente was
versteend, alleen de graven
kenden nog je tekening
het was de rekening
die je ons schreef toen jij
hier in de rots verbleef
ze hadden alles uitgemoord
je dagelijkse bede voor bestaan
werd door de goden niet verhoord
de muren bloeden
door de beelden van je dood
de kleur waarmee je tekende was rood
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid