inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.375):

Verantwoord

We planden alles als in een roes
hamerden op het saillant geven en nemen,
door een brug te doen slaan tot moes
een zachte brij in elkaar versmolten te claimen.

Herinneringen opgehaald voor de doortocht
zongen we het begin schipper mag ik overvaren,
keken achteloos achterom naar wat afgesloten
tot mee fietsenden draaiden in historische gebaren.

Hoe konden wij meten wat voor ons lag door de
hangende ochtendnevel het in raadselen gehuld,
prille lente nog geen bloei weerstond in arcadisch belang
enkel een uitkijkende plezierschipper voorts vol geduld.

Kom, laten wij de uitersten maar vergeten
tussen brutale ganzen en beschroomde rallen,
het water weer kalm en wij in de maat onze loop gemeten
om het verleden nu geen woorden meer zullen vallen.

De zekere gedaante in optrekkend gaande mist
glijdt als vanzelf blind - varend door de bocht,
zwervend krijsende meeuwen zweven over zijn vrachtkist,
hij alleen weet waar het vroege klimaat voor vocht.

Schrijver: Menno Wester, 22 december 2002


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 943

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)