inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.403):

Lopen

Ik loop van steen naar steen
de straat verdwijnt achter een stille zucht
verderop het onbekende
een auto claxonneert
de bekende melodie
van haast en jagen

Ik loop en denk waarheen
tegel na tegel lost op in lucht
van alles wat ik kende
en stilaan heb geleerd
waarom wanneer en wie
moet ik het antwoord vragen

Ik loop en tel mijn pad
met ogen die verkennen
bij ieder ander wezen
waarvan er vele razen
bekleed met pentagrammen
als heksen in een kring

Ik loop bezwaard en had
veel liever willen rennen
of cantharellen lezen
tussen de wijde mazen
van bladeren en stammen
het vangnet van een spin

Schrijver: sephus
Inzender: joop van santen, 28 december 2002


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 839

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)