inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.463):

tot licht onze naaktheid bedekte

ik keek je na
je blik verdween
in vele ogen

ik riep je naam
ruggen bleven blind
hoofden stil gebogen

ik mocht je schimmig
kussen tot de wellust kwam
dan ging je weer je eigen gang

ik vrijde met je schaduw
tot het licht onze naaktheid
bedekte en de zon liefde scheen

ik zocht je en wachtte
verloren jaren, ongezien
ben je er steeds geweest

Schrijver: wil melker, 6 januari 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 536

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)