Netgedichten

netgedicht (nr. 1.476):

Houden van

je haren in een permanent
de krullers vertellen me de jaren
ik moet er telkens weer naar staren
liever dan naar het perkament

dat kreukelig mijn ogen kwelt
vertelt van eeuwen lang terug
over “zullen we nog even vlug
hier stiekem in het open veld”

waar we verdronken in het spel
van ‘t glijden op elkanders vel
tot tijd ons golvend overspoelde

nu rest nog dromen hoe dat voelde
kijk niet alsof dat niet zou mogen
die rimpel drijft ook in jouw ogen