Netgedichten

netgedicht (nr. 1.503):

Het heelal

angsten doen het duister winnen
vallen de sterren bij nacht ter buit
schijnt de maan echt buiten zinnen
schreeuwt de zon het brandend uit

beweegt tussen de hemel en aarde
veroorzaakt springvloed in de zee
draait zo om normen en waarden
trekt iedere planeet met zich mee

de regenboog spant haar snaren
het wezen dat het nog niet bevat
meteorietenstorm niet te bedaren
zo verdwijnt alles in het zwartgat