Portret
Dit is een nogal hulpeloos portret,
dat wat bedoeld is als gezicht
is niet echt ontregeld of verminkt.
Maar ik, die ernaar kijk, vindt het een dwergengelaat,
weliswaar niet qua formaat,
maar met de trekken van boosaardigheid en grotbewonerij.
Waarom is die streep diagonaal?
Er is daarvoor geen reden, tenzij
de schilderes - het is een vrouw -
in zekere mate uiting geeft aan kwade trouw,
aan decadentie, corruptie en aan algemeen bederf.
Nu ze geen deel van mij is,
zelfs niet in mijn geest vertoeft,
kan ze betogen, en dat doet ze ook, dat de gezichten die ze schildert,
onbeholpen als het mijne,
even goed bedoeld zijn als het conterfeitsel van haar aardknecht,
dat rein is en weerzinwekkend fris, en ongrijpbaar slecht.
Toch is hier wel iets mee mis,
aangezien mijn gezicht nog ongeschilderd is,
terwijl het hare kleurig en getint en heel erg vervig is.
Keek ze maar wat schever naar de wereld en het erfgoed
van haar eigen zondvloed, haar bandeloze bloedstroom
en ik zou haar gaarne zeggen: kijk nog wat schever
en het komt wel goed, ondanks bederf, verval en tomeloos gedroom.
Geplaatst in de categorie: schilderkunst