Netgedichten

netgedicht (nr. 1.555):

naamloos

Als straks de bomen weer gaan bloeien
en er twijgen komen aan de stam
dan bloeit er hoop in menig hart
gekweld door smart
die plotseling kwam

Dan durft men weer te denken
aan de tijd die komt
en aan het leven
dat soms zo onberekenbaar en vreemd
wreed neemt
Maar ook kan schenken en kan geven

Schrijver: edward van der stoel, 15 januari 2003

vd.stoel

hccnet.nl

Geplaatst in de categorie: sterkte

naamloos

2.0 met 37 stemmen

7.146

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: edward moonen
Datum:: 24 januari 2005
Email:: edward.moonenhetnet.nl; Zeer, zeer mooi. Heb het uitgeprint en naar een neef van me gestuurd waarvan zijn vrouw 2 jaar geleden is gestorven. Hij heeft nu een nieuwe vrouw ontmoet waarvan de man is overleden. Hij heeft 4 kinderen en zij 2. Ze hebben me nu een kaart gestuurd met een mooi gedichtje erop met de mededeling dat ze samen in een 'huis gaan wonen.

Geef je reactie op deze inzending: