Siberiatska
Sacha, Oleg en ik
een heldere klaterlach vult vragende glazen
waarin de kaarsvlam versnippert tot dwaallichtjes
zo vernevelt mijn werkelijkheid zich tot vage lijnen
de kosmos balt zich tot hier en nu aan deze tafel
lichtend in het donker zijn de ogen niets ontziend
ik proef hoe zij hun zinnen zingen in zacht gebrom
tandengoud beantwoordt mijn gebrabbel in de taal
die ons volmaakt tot een Siberische drie-eenheid
ze dragen mij op handen als hun broeder en zoon
en lig ik een evenaar rijker in een gekantelde kamer
waar plafondbalken mijn droomvlucht barricaderen
ver weg van mijn heimelijke heimwee van thuis
Geplaatst in de categorie: drank
maar een beetje lastig om te lezen
maar naarmate ik het vaker lees,
krijgt het dan ook meer kleur.