mijn blauwe lucht
en met een zucht, gezocht naar 't blauwe rood
ik stikte haast in al dat grijs geweld
was door mijn angst voor liefde reeds gedood
als jij niet zocht, niet tijdig had verteld
van niet veel minder dan geluk voor mij
je weet niet half hoe reuzetrots ik was
dat jij mij hoger achtte (zelfs de zon voorbij)
die trouwens mooi stond bij jouw blauwe jas
jouw adem die zo vloeiend in mij ging
mijn longen vullend met een zucht van goud
dat toch mijn liefde aan een draadje hing
vergeet ik haast nu jij zo van me houdt
Geplaatst in de categorie: liefde