Schelpen 3
Zo gingen wij wel vaker:
een uur lopen naar Scheveningen
en dan schelpen zoeken langs
de vloedlijn dat verdomd lange
en zinloze front tegen de zee
Zo botsten dikwijls onze elementen:
mijn water kwelde steeds
zijn weifelende strand
maar dan was daar zijn vuist
een golfbreker waarop ik schuimend
zinloos aanviel
Zo altijd aan het water
waar met god gestreden wordt:
schelpen, open, onbewoond.
Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl
Schrijver: Theo van de Wetering, 6 februari 2003
Geplaatst in de categorie: ouders