inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.751):

Vragen

In de keuken, de holle stemmen
gekibbel over de sloppenwijken,
vliegen in lege ogen.

Ik giet jolige tonen in de maag, bubbelwater.
Wij weigeren nog te begrijpen.
Ma roert in de dampende soep.
Twijfels snijden…

Met een schijnwerper speur ik de zeebodem af
Koralen met gevaarlijke nappen
nodigen mij uit naar de diepte.
Zij op het dek verbijt de zenuwen.
Vissen zwermen uiteen, een zachte ontploffing
Elders is het veilig.
Ik speur naar wat glimt voorbij ons streven,
dit koortsig leven, gevangen tussen willen en weten.

De genadeslag verwachten, het weegt door,
zwaarder dan dat ze me lang beschadigen,
organen met zachte kogels vullen.
Straks val ik niet meer samen met ik
Maar word ik een offer van de rokende loop,
de moord die mij verrast en betast.

Bezeten luister ik naar de hartelijke oorlog
die jij verwart met liefde.
De schroom is een dankbare smoes voor mijn stilte.

Schrijver: Wimper, 10 februari 2003


Geplaatst in de categorie: algemeen

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 619

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)