Netgedichten

netgedicht (nr. 1.816):

DOOD DOOR SCHULD

Ze hoort het moedeloze aan
van in het nauw gedreven leed
het ongelooflijk ongeloof
voor alles wat hij deed

Ze schreeuwt het radeloze uit
van in de knel geraakte pijn
het angstaanjagend angstgevoel
voor wat hij niet kon zijn

Ze schopt het machteloze weg
van in de kiem gesmoord verdriet
het onbegrepen onbegrip
voor wat hij achter liet

Zo sterft ze dagen achtereen
om te begraven wat ze had
brekend, al wat breekbaar is
al wat ze ooit bezat