inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.866):

sirene

Na vieren zit je nóg. Er komen dromen.
De lege klas: een wijde oceaan;
het blauw linoleum gaat zachtjes stromen
en komt zijn branding aan je tafel slaan.

Iriniserend zonlicht door je haren.
Kleuren, gewimperd op je smalle hand.
Ik voel: ik moet dit leeg lokaal dóórvaren
en schipbreuk lijden aan jouw waterkant.

Lukt het je echt, aanbiddelijke fee,
me binnen je betovering te binden?
Ik denk het niet, ik vaar met alle winden
om elke rotspunt waar jij zit te zingen
heen en geef je desgewenst gewoon een 2.

Toch klem ik mij als een Odysseus vast;
al zit ik in de klas en niet op zee,
verliefdheid sleurt ook wel schoolmeesters mee
die niet gesnoerd staan aan de mast.


Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl

Schrijver: Theo van de Wetering, 20 februari 2003


Geplaatst in de categorie: lightverse

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 818

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)