Netgedichten

netgedicht (nr. 1.890):

je handen

dyn hannen

Allinnich dy iene foto
fan dyn dimmen hannen

ik sjoch de fingers,
útspraat, se omfetten
ien foar ien de skatten,
kûmkes dy’t oerrûnen
fan ferline ferlangen

at ik in kopke tee drink
en dyn hannen
leegje allyk in glês
bringe it waarme focht
nei de iepen lippen

at ik de piano bespylje
glide dyn fingers
my nei op ‘e toetsen
yn in spultsje fan hearlik
hurd hin' en wer

yn myn hannen
hâld ik stil de foto.

Je handen

Alleen die ene foto
van ingetogen handen

ik zie de vingers,
uitgespreid, ze omvatten
een voor een de schatten,
kommetjes die overliepen
van verleden verlangen

als ik een kopje thee drink
dan zijn daar jouw handen
legen tegelijk een glas
brengen het warme vocht
naar de open lippen

als ik piano speel
glijden jouw vingers
me na op de toetsen
een spel van heerlijk
snel heen en weer

in mijn handen
houd ik stil de foto.