inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.933):

Ademloos

en nu
nog één keer
adem in

inhouden nog even

zie je die kleuren
het rood van je gezicht
de gele sterretjes
als je je ogen sluit

voel je die duizeling
en hoor je die stem

adem dan
adem dan

je wil te overleven
is er nog lief

blaas nu maar uit

Schrijver: Yvonne Gommer, 28 februari 2003


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.117

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
jannie hoogendam
Datum:
5 juli 2003
Email:
Yvonne, bedankt voor je uitleg. heb het weer gelezen, maar nu met andere ogen. Top. Geef je een dikke 9
Naam:
Yvonne Gommer
Datum:
22 juni 2003
Email:
yvonnegommer.net
Ik vind het niet erg als je het niet helemaal snapt. Je moet dit niet te letterlijk nemen. Ik laat hier niemand stikken hoor.
Als je je adem inhoudt en je gaat van alles en nog wat zien (rood van het gezicht kun je nog wel aan, de sterretjes zijn ook nog te houden maar dan het snakken naar adem), overheerst op een gegeven moment die stem: adem dan!
In eerste instantie is dit een gedicht dat door de lezer geinterpreteerd behoort te worden zoals hij/zij dat wil.

Je kunt het zo zien:
Sommigen willen echt dood. (of ergens anders de brui aan geven). Als je zegt dat je echt dood wilt, hou dan eens je adem in. Op een gegeven moment snak je naar adem (of naar het leven, of naar het "niet-opgeven", etc)
Daarin ligt dan het weten dat je toch door wilt gaan.

Het uitleggen van een gedicht is niet mijn sterkste kant, dit is uit een gevoel geschreven. Misschien kun je wat met mijn uitleg.
In ieder geval bedankt voor het reageren.

Naam:
jannie
Datum:
21 juni 2003
Email:
Vind je het erg als ik zeg dat ik dit niet helemaal snap?
Je laat iemand bijna stikken geloof ik. Of zie ik dat verkeerd?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)