Zoals ik je daar zie

Zoals ik je daar zie
op de bedauwde aarde
je ogen dansend op de grens
van vaag vertakte bomen
zie ik een flauwe lach

Zoals ik je daar zie
kent eenzaamheid zijn waarde
verwrongen vingers van een mens
een trieste vuist vol dromen
gevuld met zelfbeklag

Zoals ik je daar zie
de knieen opgetrokken
vanuit het zachte groen
verschijnt een ander wezen
dat om je schouders glijdt

Zoals ik je daar zie
met goud omfloersde lokken
in een raam van vermiljoen
kan ik het leven lezen
van verloren eeuwigheid

Schrijver: sephus
Inzender: joop van santen, 8 maart 2003

sephus48hotmail.com

schilderij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 22 stemmen 1.018