Nadat je wegging
Snuif in m'n handen
je zoete geurspoor
je zweet van het vlugge fietsen
(je was te laat)
gevangen,
bewaard in handdoek :
koester ik deze avond druppelsgewijs
wring de herinnering uit
tussen de schrokkende dijen
gulzig, terminaal wanhopig
vlinderend op bekend terrein :
daar lag je hoofd
plooien in de drie-zit : tweelijf.
Verander niets - onaangeroerd.
(Golvende roes vermengt het zicht)
Laat haar even niet ademen
stop functies
ontsnapping naar boven
hoger suist enkel emotie
schaduw in alfa
kennis in bèta
Laat achter de mijmering
hunkering
naar het volgende gestolen moment.
10 maart 2003
Geplaatst in de categorie: afscheid