Netgedichten

netgedicht (nr. 2.004):

Sonnet voor Mishka

de zomer is droog, heet en kort
met botte bijlen en gebroken ruggen
het woud vergeven van de muggen
en de vrees dat het weer winter wordt

de winter is zwart, wit en lang
met zure stank en ziek gehoest
mentaal geknakt, fysiek verwoest
de dood is hier en gaat z'n gang

in een horizon gevangen
zal de Staat je niet vergeven
dat je uitspreekt wie je bent

een bijtend vrijheidsverlangen
voor wat rest van je leven
als vergeten dissident