Emmercompascuum

Het dorp waar ik ben geboren
Mijn dorp
Het dorp waar ik lief en leed leerde kennen.
Mijn dorp ik heb u lief
Het dorp met zijn lange kale vlaktes,
waar stapelwolken reiken van de Hemel
naar de aarde, in een poging
aard en hemel met elkaar te verenigen.

Hier voelde ik de liefde als een tedere zachte
warme mantel die alles omhult.
Hier kreeg ik het verlangen, nooit weg te gaan.
Hier waar mijn hart begon te kloppen,
waar ik de dood leerde kennen,
waar ik leerde beminnen.
Hier voelde ik het leven in mijn armen.
Mijn dorp Emmercompascuum.

Waar eens moerassen zich in blauwe verten
aan de hemel verbonden.
Waar alleen de wind fluisterde
in bentetop, wilg, els of berk.
Waar een eenzame vluchteling
het moede hoofd neerlei,
in rustend verlangen.
Ons dorp Emmercompascuum.

Mijn dorp ik heb u lief.
Wanneer ik uitzie over uw akkers
naar boeren frank en vrij.
Weet ik, hier hoor ik thuis,
dit is mijn thuis.
Och kon ik verhalen wat eens is geschied,
dat is voorbij, keert nooit weerom.
Er gaat geen boot meer terug
Toch wil ik u nooit ruilen mijn dorp
Emmercompascuum.

Schrijver: Egbert Kruize, 14 maart 2003

svencompaszonnet.nl

Emmercompascuum

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 772