inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.037):

Vader

Misschien lijkt dit je niets
Zit je verveeld te mokken achter je grijze masker
Toch is dit niet de apocalyps die je verwacht
’t Is de gloed van m’n vuur dat je afschrikt

Wek de klank die slag om slag terugkeert
De wekker tikkend, levend in je zachte handen
Razend, gierend de tijd ramt aan de poorten
Alfa tot Omega, illusie tot de muur

Verleden, veredel, verdeel
De vloek ontspruit in elke lenteknol
Nergens geweest, alles gezien
Wenk me en ik kom

Een leven op je smalle schouders
Opnieuw, opnieuw de weelde van de eigen waanzin
Verdwaald in de rook, nog steeds geen vuur
Vader, ik hou bij jou de laatste wake

Schrijver: Kris Aka, 15 maart 2003


Geplaatst in de categorie: ouders

2.4 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.310

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)